…Ας αφήσουμε την αλήθεια, στην ωριμότητα ταιριάζει η
ειλικρίνεια.
Σκόρπιες φωναχτές σκέψεις για τον χώρο – χώρα του βιβλίου.
1. Αυτό που
καλείται να μείνει άσβεστο, εν καιρώ κρίσης, είναι η κατανάλωση και η εξ αυτής
προερχόμενη ευφορία. Όταν δε πρόκειται για την αγορά ενός εξευγενισμένου
πολιτιστικού αγαθού όπως το βιβλίο κάθε ίχνος ενοχής ατονεί.
Παζάρια βιβλίου παντού, αφού έχει ένα ευρώ, τους κοροϊδεύω
και θα το πάρω.
Αν κάποιος με έπειθε πως διάβαζε ο μισός πληθυσμός της χώρας
ένα βιβλίο το χρόνο επειδή το βιβλίο ήταν ακριβό, θα υποχωρούσα στις αισθητικές
και όχι μόνο ενστάσεις μου. Επίσης ο ιστορικός του μέλλοντος θα μας πει αν τα
παζάρια δημιούργησαν μια νέα γενιά αναγνωστών.
2. Το βιβλίο
όντως ήταν ακριβό σε ορισμένες περιπτώσεις, αλλά για αυτό ευθύνονται ορισμένοι
εκδότες, που γιόρταζαν για πολλά χρόνια και ζούσαν στην πραγματικότητα των
δημοσίων σχέσεων.
3. Με κίνδυνο να
γίνουμε μελό. Ποιοτικός - με προφορά το πι - εκδοτικός οίκος διαθέτει σε
ποιοτικό μεγάλο βιβλιοπωλείο ποιοτικούς του τίτλους, δεκαετίας με τρία ευρώ.
Την ίδια στιγμή τα συγκεκριμένα βιβλία τα διαθέτει σε μικρότερα βιβλιοπωλεία με
την καθιερωμένη έκπτωση, δηλαδή με τιμή χονδρικής οκτώ ευρώ, καθιστώντας τους
βιβλιοπώλες κλέφτες. Στον πόλεμο όλα επιτρέπονται;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
4. Να κλάψω για
το κλείσιμο ιστορικών βιβλιοπωλείων; Αν το έχεις ανάγκη, ναι.
Ωστόσο μαζί με την μείωση της αγοραστικής ικανότητας των
συστηματικών αναγνωστών, που είναι λίγοι αλλά ανέκαθεν η σταθερή κινητήριος δύναμη
των βιβλιοπωλείων, ας βάλουμε στις αιτίες των λουκέτων και τις ατομικές ευθύνες
των ιδιοκτητών που έζησαν χρυσές εποχές έχοντας για πελάτες και θεσμούς ακόμη.
Αν δεν διαχειρίστηκαν ορθά δεν πρόβλεψαν κιόλας.
5. Συμπαθή
ποιητή, ποιήτρια, μύστη της πόλης σου, γνώστη του περιθωρίου από το οποίο
πέρασες και βγήκες ολόκληρος, εσύ που
στέκεσαι πάντα στη σωστή πλευρά, που αυτοσαρκάζεσαι με χάρη, που πάντα στο
παρελθόν ήσουν τη σωστή ώρα στο σωστό μέρος, δεν μας έδειξες σήμερα στο facebook τη ραφή από το σακάκι
σου;
