 |
| Οδηγίες... εικονογραφημένες |
Ένα από τα διασημότερα εξώφυλλα της rock μυθολογίας, είναι
αυτό του κλασικού album των Jimi Hendrix Experience "Electric
Ladyland". Η ιστορία ξεκίνησε όταν ο ίδιος ο Hendrix έστειλε στην
δισκογραφική του εταιρεία επιστολή με συγκεκριμένες οδηγίες για το πώς θα
έπρεπε να είναι το εξώφυλλο του δίσκου. Λέει συγκεκριμένα: "Αυτές είναι οι φωτογραφίες που θα θέλαμε να χρησιμοποιηθούν για το εξώφυλλο, προτιμότερο μέσα και πίσω, χωρίς τα λευκά πλαίσια που έχουν κάποιες ασπρόμαυρες φωτογραφίες, με τις περισσότερες τη μία δίπλα στην άλλη, σε διάφορα μεγέθη. Παρακαλούμε χρησιμοποιήστε τη φωτογραφία μας με τα παιδιά στο άγαλμα για το εμπρός ή πίσω εξώφυλλο και για την άλλη, εμπρός ή πίσω μεριά, του εξωφύλλου τρεις καλές δικές μας ασπρόμαυρες ή έγχρωμες φωτογραφίες."
Το κείμενο ήταν
χειρόγραφο, σε επιστολόχαρτο του ξενοδοχείου Cosmopolitan του Colorado, και
περιείχε ακόμα και σκίτσο του Hendrix για το "στήσιμο" του εξωφύλλου.
Η φωτογραφία που ανέφερε είναι τραβηγμένη στο άγαλμα που αναπαριστά την
"Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων" και βρίσκεται στο Central park της Ν.
Υόρκης. Την φωτογραφία τράβηξε η Linda Eastman (αργότερα θα παντρευόταν των
Paul McCartney). Στην κάτω μεριά της σελίδας ήταν τυπωμένες οι δυο λέξεις
"yes sir!". Αρκετά ειρωνικό, όπως θα φανεί παρακάτω.
Στην συνέχεια, ζητούσε
από την εταιρεία να τυπώσει στο εξώφυλλο ένα κείμενο που είχε γράψει και το ονόμαζε "Letter to the room full of mirrors". Η εταιρεία,
βρήκε προφανώς "συντηρητική", ή όχι "αρκετά rock" την πρόταση
και κατέληξε στο εξώφυλλο με το φλουταρισμένο κεφάλι του Hendrix.
 |
| Linda Eastman photo session |
Τα πράγματα έγιναν
χειρότερα με το αγγλικό εξώφυλλο, που ήταν αυτό που ξεσήκωσε όλες τις
διαμαρτυρίες. Από δισκοπωλεία που πουλούσαν το δίσκο μέσα σε χάρτινες σακούλες,
άλλα που αρνήθηκαν ακόμα και να τον πουλήσουν, έως και τον ίδιο τον
Hendrix που είπε σχετικά: "Οι άνθρωποι στην Αγγλία αντιδρούν για το
εξώφυλλο, και δεν τους κατηγορώ. Δεν θα έβαζα αυτήν τη φωτογραφία στο εξώφυλλο,
αλλά δεν ήταν στο χέρι μου. Βασικά είναι σκατά." Αρχικά θα γινόταν μια
φωτογράφιση με τον Hendrix να περιτριγυρίζεται από διάφορα φωτομοντέλα. Ο ίδιος
αποκαλούσε τις groupies,
"electric ladies", ίσως από αυτό προέκυψε και η ιδέα του
συγκεκριμένου session, όπως και ο τίτλος του album. Τα μοντέλα ήταν επιλεγμένα από διάφορες φυλές,
δείχνοντας έτσι και την οικουμενικότητα του δίσκου και της εποχής. Μην ξεχνάμε,
είναι 1968. Ο κεντρικός "ήρωας" του εξωφύλλου, όμως, είχε επιφυλάξεις
και δεν πήγε στη φωτογράφιση. Έτσι ο φωτογράφος έπεισε τις μοντέλες να γδυθούν
εντελώς, με αντάλλαγμα μεγαλύτερη αμοιβή.
Τώρα πια οι επανεκδόσεις του album δεν έχουν το "γυμνό" εξώφυλλο. Οι κληρονόμοι του Hendrix, που διαχειρίζονται το ηχογραφημένο υλικό και εγκρίνουν τις επανεκδόσεις των δίσκων του, έχουν δηλώσει ότι το album αυτό δεν πρόκειται να ξανακυκλοφορήσει με το "σκανδαλώδες" εξώφυλλο, αφού ούτε ο ίδιος ο Hendrix δεν το είχε εγκρίνει. Η απορία που παραμένει είναι γιατί ποτέ δεν χρησιμοποιήθηκαν οι φωτογραφίες που ο ίδιος ο καλλιτέχνης είχε προτείνει.
