Πέμπτη 9 Ιουλίου 2015

Ενώ εσύ...
διαβάσαμε τον “Καναδά”του Ρίτσαρντ Φορντ κι αισθανθήκαμε την ανάσα μιας λογοτεχνίας κλασσικής.Αμερικάνικη φωνή αυτή του Φορντ εμμονική στις λεπτομέρειες,απλόχερη στις περιγραφές,αριστοτεχνική στην απόδοση της ατμόσφαιρας.
Η πρώτη σελίδα μας αφήνει με την γεύση ενός εκκωφαντικού γεγονότος από αυτά που ορίζουν το παρόν και σκιαγραφούν το μέλλον.
Οι γονείς του αφηγητή,δύο άνθρωποι φαινομενικά διαφορετικοί, με άτονη ταυτότητα από καταγωγή ή θρησκεία ωστόσο με αδιαμφισβήτητες ποιότητες αλλά και εμμονές που ζούνε σε μια κωμόπολη του Αμερικανικού Βορρά στα σίξτις και δυσκολεύονται να συγχρονίσουν το βήμα τους με τον μέσο συντηρητικό και “επιτυχημένο”Αμερικανό οικογενειάρχη,αποτολμούν μια “άτσαλη”τραπεζική ληστεία που έχει ως αποτέλεσμα τη σύλληψη και φυλάκισή τους.
Ο Ντελ -αφηγητής-και η αδερφή του, στο κατώφλι της ενηλικίωσης , είναι ελεύθεροι ,μια ελευθερία που όλοι οι έφηβοι αποζητούν, αλλά χωρίς το όποιο προστατευτικό δίχτυ της οικογένειας.
Την περιπέτεια του Ντελ,την διαδρομή του τους πρώτους μήνες της ζωής του μετά την φυγή του από την άδεια οικογενειακή εστία παρακολουθούμε στο βιβλίο.
Με τον κρότο της είδησης για την ληστεία στα αυτιά του,την απουσία συνομιλητή ,καλείται μόνος του να διαχειριστεί το παρελθόν του και να επιβιώσει στο μοναδικό μέρος που βρήκε καταφύγιο έναν άγονο,σκληρό τόπο όπου οι κάτοικοι είναι κυρίως κυνηγημένοι και κουβαλούν μυστικά παρελθόντα.Με αυτούς ο Ντελ μοιράζεται κάποια κοινή μοίρα ωστόσο είναι η φύση με την οποία περισσότερο συνομιλεί και στην οποία χάνεται σαν σε παρηγορητικό στροβίλισμα.Στην θήκη του μαξιλαριού που κουβαλάει από το σπίτι του έχει βάλει μερικά αντικείμενα που του θυμίζουν ποιος είναι και με τη δύναμη που του δίνει η ανάμνηση του εαυτού του σαν ένα παιδί που αγαπήθηκε,ξεφεύγει και προχωράει.
Τι μένει για μας;η σκόπιμη καλοδουλεμένη “φλυαρία” του Φορντ που επανέρχεται και κυκλώνει αντικείμενα,τοπία,πρόσωπα και ανδεικνύει το εσωτερικό τους.