Δυσαρμονία

Το 1975, έπαιρνα συνέντευξη από τον Captain Beefheart στο Armadillo World Headquarters    για την Austin Sun. O C.B. εμφανιζόταν εκεί με τη μπάντα του Frank Zappa ηχογραφώντας ένα live δίσκο, το Bongo Fury. Μετά τη συνέντευξη, ζήτησα από τον C.B. να μου φτιάξει μια ζωγραφιά, αφού όση ώρα μιλούσαμε όλο και κάτι σχεδίαζε στο χαρτί.

Πήρε μια αφίσα από προηγούμενη συναυλία και στο πίσω λευκό μέρος έγραψε ένα ποίημα. Οι λέξεις του βγαίνανε αυθόρμητα, το υπέγραψε, μου το έδωσε και αμέσως το πήρε πίσω για να συμπληρώσει στο τέλος   "Progress  is  Chanel no 5 on the rocks"  και να ζωγραφίσει γύρω τους ένα πόδι (foot) που το κύκλωσε με νότες (notes), ονόμάζοντάς το footnote (υποσημείωση).

Καθώς έφευγα δίπλωσα την αφίσα και τότε μου φώναξε δυνατά να σταματήσω, την πήρε και τη δίπλωσε ρολάροντας την απαλά, μου την ξανάδωσε λέγοντάς μου πως μια μέρα θα τον ευχαριστούσα για αυτό. Δεν ήθελε να τσαλακωθεί γιατί γνώριζε πως αυτό θα επηρέαζε την αξία της.

train the
Caboose
its not Zen
its
Zrite znow
when the ocean
is wounded it
takes the whole
world to heal.
Ah, Eden [?] is
the thing that
runs down
the back of
your leg
that makes
your foot
work
Cough
it isn't worth
getting into the
bull's shit to find
Out what the bull ate.
ah joint is part of
today's anatomy
an artist is one
Who kids him
Self the most
gracefully
A psychiatrist is
one who wishes to
die in your other
life

Don Van Vliet '75

Progress is
Chanel Number 5
on the rocks

Ο Don Van Vliet  κατά κόσμο Captain Beefheart ,άρχισε την καριέρα του στο Γυμνάσιο του Lancaster σαν τραγουδιστής σε μια μπάντα που ο Frank Zappa έπαιζε τύμπανα. Το ταξίδι του C.B. και των Magic Band των οποίων το άλμπουμ Trout Mask Replica -κυκλοφόρησε από την εταιρεία του Frank Zappa Straight Records, βρίσκεται στο νούμερο 60 της λίστας του Rolling Stone με τα 500 καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών και είναι ως ένα σημείο επηρεασμένο από τη free jazz του Ornette Coleman -επαναπροσδιόρισε τα όρια της ροκ μουσικής και συνεχίσει να επηρεάζει αλλά αυτό είναι ένα ιδιαιτέρως βασανιστικό θέμα για να αναλυθεί εδώ.

Ο Matt Groening δημιουργός των The Simpsons:

"Νόμιζα πως άκουγα τη χειρότερη μουσική όλων των εποχών, ακουγόταν σαν ένα άγριο, ακατανόητο ξέσπασμα μέσω των μπλουζ. Ο C.B. βρυχάται, παραληρεί  και απαγγέλει ποίηση πάνω στο χαοτικό γλύψιμο της κιθάρας.

Αργότερα το άκουσα μερικές φορές γιατί δεν πίστευα ότι ο Frank Zappa θα μου έκανε κάτι τέτοιο και φυσικά είχα σκάσει αρκετά φράγκα για ένα διπλό άλμπουμ.

Στην τρίτη ακρόαση μου αποκαλύφθηκε ότι οι τύποι το έκαναν επίτηδες.  Επεδίωκαν να βγαίνει ακριβώς αυτός ο ήχος. Μετά από έξι ή επτά φορές κλίκαρα  και συνειδητοποίησα ότι ήταν ότι καλύτερο είχα ακούσει ποτέ.”

Αναμενόμενο να αναφέρεται ως το αγαπημένο άλμπουμ του David Lynch.

H ποίηση, αλλά και οι στίχοι του C.B. δεν άργησαν να κυκλοφορήσουν. Τα βιβλία Skeleton Breath, Scorpion Blush (1991), Riding Some Kind of Unusual Skull Sleigh (2003) και Don Van Vliet Paintings and Poetry (2007) είναι συλλεκτικά και τις τιμές τους ανεβάζει το γεγονός ότι κυκλοφόρησαν σε λίγα αντίτυπα.

Για τους ιχθυολόγους που θα εντοπίσουν το λάθος….ναι η πέστροφα στο εξώφυλλο είναι κυπρίνος.

Στα είκοσι μου, το 1971 περίπου, έμενα σε ένα δρόμο βορειότερα από το Whisky A Go Go, στο λόφο Sunset Strip στο Los Angeles. Έπαιζα τη μουσική του Beefheart και το Gesang de Junglinge του Stockhausen   για να φύγουν όλοι και να μείνω μόνος να τα απολαύσω, θεϊκά απορροφημένος όπως στα δεκατρία μου που άκουσα Stravinsky και το La Sacre du Printemps κι ερωτεύτηκα τη δυσαρμονία και την πολυρυθμία. Παράφωνη πρόζα και η ποίηση να έπεται.

                                                      

(του Stephen J.Gertz, Booktryst)