Στην προσπάθεια της να μιλήσει για να μιλήσει, να μην
αφήσει να σβήσει έτσι αυτή η κουβέντα, η κυρία ντε Ρενάλ ανέφερε πως
ο άντρας της είχε επιστρέψει από τη Βεριέρ, γιατί είχε αγοράσει από κάποιον
δικό του χωρικό, άχυρο από καλαμπόκι.(Με αυτό το άχυρο γεμίζουν στην περιοχή τα
στρώματα για τα κρεβάτια.)
-Ο σύζυγός μου δεν θα μας ακολουθήσει, πρόσθεσε η
κυρία ντε Ρενάλ. Μαζί με τον κηπουρό και το καμαριέρη του θα κάτσουν να
ολοκληρώσουν το άλλαγμα του άχυρου στα στρώματα.
Σήμερα το πρωί άλλαξε το άχυρο σε όλα τα στρώματα του
πρώτου ορόφου και τώρα φτιάχνει του δεύτερου.
Ο Ζυλιέν χλόμιασε. Έριξε ένα παράξενο
βλέμμα στην κυρία ντε Ρενάλ και σε λίγο την πήρε παράμερα διπλασιάζοντας το
βήμα του. Η κυρία ντε Νερβίλ τους άφησε να απομακρυνθούν.
-Σώστε με, είπε ο Ζυλιέν στην κυρία ντε Ρενάλ, μόνο
εσείς μπορείτε. Ξέρετε ότι ο καμαριέρης με μισεί θανάσιμα. Πρέπει να σας
εκμυστηρευτώ, κυρία, πως έχω ένα πορτρέτο. Το έχω κρύψει στο αχυρένιο στρώμα
του κρεβατιού μου.
Στα λόγια αυτά η κυρία ντε Ρενάλ χλόμιασε με τη σειρά
της.
-Μόνο εσείς κυρία μπορείτε αυτή τη στιγμή να μπείτε
στο δωμάτιό μου. Ψάξτε δίχως να σας καταλάβουν στη γωνιά του στρώματος που
είναι δίπλα στο παράθυρο και θα βρείτε εκεί ένα μικρό χαρτονένιο κουτί, μαύρο
και γυαλιστερό.
-Έχει μέσα ένα πορτρέτο! είπε η κυρία ντε Ρενάλ που
μετά βίας στεκόταν στα πόδια της.
Ο Ζυλιέν πρόσεξε την αποθάρρυνση στη φωνή της κι
έσπευσε να την εκμεταλλευτεί.
-Έχω μια δεύτερη χάρη να σας ζητήσω, κυρία .Σας
ικετεύω να μη δείτε αυτό το πορτρέτο, είναι το μυστικό μου.
-Είναι μυστικό! επανέλαβε με σβησμένη φωνή η κυρία ντε
Ρενάλ.
Ο έρωτας είχε ήδη γεμίσει με γενναιοδωρία αυτή την
ψυχή, παρότι είχε μεγαλώσει ανάμεσα σε ανθρώπους περήφανους για την περιουσία
τους και ευαίσθητους μόνο στο χρήμα. Μολονότι βαθιά πληγωμένη η κυρία ντε Ρενάλ
με την πιο άδολη αφοσίωση ,ρώτησε τον Ζυλιέν δυο τρία πράγματα που της
χρειάζονταν για να εκτελέσει σωστά την αποστολή της.
-Άρα του είπε φεύγοντας ,ένα μικρό στρογγυλό κουτί από
μαύρο γυαλιστερό χαρτόνι.
-Μάλιστα, κυρία, απάντησε ο Ζυλιέν με το αποφασιστικό
αυτό ύφος που παίρνουν οι άντρες μπροστά στον κίνδυνο.
Ανέβηκε στο δεύτερο όροφο του πύργου, χλομή σαν να
πορευόταν προς το θάνατο.
Σαν να μην έφτανε αυτό, της φάνηκε πως θα λιποθυμούσε.
Ωστόσο η ανάγκη να εξυπηρετήσει τον Ζυλιέν της έδωσε δύναμη.
-Πρέπει να πάρω αυτό το κουτί μονολόγησε ανοίγοντας το
βήμα.
Άκουσε τον άντρα της να μιλάει στον καμαριέρη, ακριβώς
μέσα στο δωμάτιο του Ζυλιέν. Ευτυχώς προχώρησαν στο δωμάτιο των παιδιών.
Ανασήκωσε το πάπλωμα και βύθισε το χέρι της στο
αχυρένιο στρώμα με τόση βιάση που έγδαρε τα δάχτυλά της. Όμως, παρότι δεν
άντεχε και τον παραμικρό πόνο, αυτόν ούτε που τον κατάλαβε .Γιατί την ίδια
στιγμή άγγιξε το μικρό γυαλιστερό κουτί. Το άρπαξε και εξαφανίστηκε.
Μόλις απελευθερώθηκε από το φόβο να την πιάσει στα
πράσα ο άντρας της, ο τρόμος που της προκαλούσε αυτό το κουτί την έκανε πάλι
έτοιμη να λιποθυμήσει.
Ο Ζυλιέν είναι λοιπόν ερωτευμένος κι εγώ κρατάω στα
χέρια μου το πορτρέτο της γυναίκας που αγαπά.
Καθισμένη σε μια καρέκλα στον προθάλαμο αυτού του
διαμερίσματος η κυρία ντε Ρενάλ είχε κυριευθεί από όλα τα δαιμόνια της ζήλιας.
Η παντελής άγνοιά της της φάνηκε για άλλη μια φορά
χρήσιμη καθώς η έκπληξη μετρίαζε τον πόνο της. Ξαφνικά εμφανίστηκε ο Ζυλιέν, άρπαξε
το κουτί δίχως να την ευχαριστήσει και χωρίς να πει λέξη ,όρμησε στο δωμάτιό
του όπου άναψε φωτιά και το έκαψε στη στιγμή.
Ήταν χλομός, εξαντλημένος κι ένιωθε πως ο κίνδυνος που
είχε διατρέξει ήταν τεράστιος.
Φαντάσου, έλεγε στον εαυτό του κουνώντας το κεφάλι ,να
βρεθεί το πορτρέτο του Ναπολέοντα στο σπίτι ενός ανθρώπου που είναι δηλωμένος
εχθρός του σφετεριστή του θρόνου! Να το βρει ο κύριος ντε Ρενάλ ακραίος και
μάλιστα φανατικός βασιλόφρων! Και σαν να μην ήταν αρκετή η ανοησία μου, να δει
αυτά που είναι γραμμένα στην πίσω πλευρά του πορτρέτου, και μάλιστα από το ίδιο
μου το χέρι.
Που δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για το μέγεθος του
θαυμασμού μου !
Και κάθε ξέσπασμα θαυμασμού έχει και ημερομηνία! Και
ένα από αυτά γράφτηκε προχθές.
Το κόκκινο και το μαύρο. Σταντάλ. Μτφ: Κ. Κάσσου
